تعیین حقوق مالی زوجه در صورت صدور گواهی عدم امکان سازش
سوال
در صورتی که زوج از دادگاه تقاضای طلاق کند و حاضر به پرداخت حق و حقوق زوجه باشد و از طرفی زوجه نیز تقاضای حق و حقوق از جمله ایام گذشته، اجرت المثل و غیره را بکند و دادگاه بدوی فقط نسبت به خواسته طلاق گواهی عدم امکان سازش صادر نماید؛ ولی در مورد بعضی از حقوق مالی زوجه با اینکه مورد تقاضا بوده اظهارنظر نکند، سپس پرونده به لحاظ اعتراض به دادگاه تجدید نظر چه تکلیفی دارد؟
پاسخ ( 1 )
به استناد تبصره 3 ماده واحده قانون اصلاح مقررات مربوط به طلاق، اجرای صیغه طلاق و ثبت آن در دفتر زوج مکلف به تادیه حقوق شرعی و قانونی زوجه (اعم از مهریه، نفقه، جهیزیه و غیر آن) به صورت نقد است و تبصره همان قانون تعیین اجرت المثل کارهایی که شرعا به عهده زوجه نبوده را در صورت درخواست و داشتن شرایط مندرج در ذیل همان تبصره از تکالیف دادگاه می داند. بند«ب» تبصره 6 در صورت نداشتن شرایط استحقاق اجرت المثل، تعیین نحله را از طرف دادگاه الزامی دانسته است. در مورد سوال درخواست طلاق از طرف مرد بوده و زوجه نیز حقوق خود را درخواست کرده است دادگاه بدوی در این قسمت اظهارنظری نکرده و تنها اقدام به صدور گواهی عدم امکان سازش کرده به این ترتیب با توجه به اینکه خواسته در دادخواست تقدیمی، صدور گواهی عدم امکان سازش بوده، اصل رای که همانا صدور گواهی است به طور صحیح اصدار یافته است. دادگاه تجدید نظر با تایید رای رأساً می تواند حقوق زوجه را تعیین کند این رأی قابل فرجام خواهی است و با عنایت به ماده 386 قانون آیین دادرسی مدنی زوجه می تواند در صورت داشتن اعتراض از اجرای آن نیز جلوگیری کند تا رای قطعی از مرجع عالی صادر شود و حق زوجه در این قسمت نیز تضییع نشود.