پاسخ ( 1 )

    1
    2018-01-02T00:00:00+03:30
    پاسخ

    با سلام و درود. برای حضانت و نگهداری طفل كه پدر و مادر او از یكدیگر جدا شده‌اند، مادر تا 7 سالگی (پسر یا دختر فرقی ندارد) اولویت دارد و پس از آن حضانت با پدر است.پس از 7 سالگی هم بعد از اینکه حضانت فرزند به پدر داده شد مادر میتواند برای ملاقات با فرزندش وقت بگیرد.

    در صورت فوت یکی از ابوین، حضانت کودک (صغیر یا محجور) با پدر و یا مادری که زنده است خواهد بود؛ هرچند متوفی پدر طفل بوده و برای او قیم معین کرده ‌باشد. مثلاً با فوت پدر، حضانت طفل با مادر است؛ نه پدربزرگ طفل.

    حضانت فرزندانی که پدرشان فوت شده با مادر آنها است؛ مگر آنکه دادگاه به تقاضای ولی قهری یا دادسـتان، اعطای حضانت به مادر را خلاف مصلحت فرزند تشخیص دهد.

    در صورتی‌که پدر و مادر هر دو فوت کرده باشند، حضانت با جد پدری و پس از آن با سایر خویشاوندان طفل بر مبنای ترتیبات ارث است. 

    لازم به ذکر است که کودک بعد از رسیدن به سن بلوغ شرعی( 9 سال قمری برای دختر و پانزده سال قمری برای پسر) قانونا حق انتخاب دارد که با پدر زندگی کند یا مادر. به عبارت دقیق تر حضانت دختر تا 7 سالگی با مادر و تا 9 سالگی با پدر است و حضانت فرزند پسر تا 7 سالگی با مادر و تا 15 سالگی با پدر است.در خصوص نفقه فرزندان تا زمانیکه پدر در قید حیات میباشد پرداخت نفقه فرزند بر عهده او خواهد بود که در صورت عدم پرداخت نفقه مجازات حبس خواهد داشت.

    بهترین پاسخ

به این سوال پاسخ بدهید