در این پست به موضوع فرجام خواهی می پردازیم. بسیاری از افراد می پرسند که فرجام خواهی چیست و موارد فرجام خواهی کدام است . آنها کنجکاو هستند که آیا می شود در همه پرونده ها فرجام خواهی کرد ؟ وکلای اریکه عدل در این مقاله به این سوالات پاسخ خواهند داد . با ما همراه باشید.
فرجام خواهی چیست ؟
اجازه بدهید به سوال فرجام خواهی چیست پاسخ بدهیم . فرجام خواهی به این معناست که رایی که در مرحله بدوی یا تجدید نظر صادر شده است را به دیوان عالی کشور ببرید تا بررسی شود که آیا در صدور این رای قوانین و مقررات رعایت شده اند یا خیر .
بنابراین دیوان عالی کشور در فرجام خواهی به خود موضوع و اینکه آیا شما در پرونده حق دارید یا خیر وارد نمی شود و صرفا رعایت قوانین و مقررات را کنترل می کند.
تفاوت فرجام خواهی با تجدید نظر
مرحله فرجام خواهی با مرحله تجدید نظر متفاوت است. در مرحله فرجام خواهی تنها مطابقت رای صادره با قوانین و مقررات کنترل میشود در حالی که در مرحله تجدید نظر دادگاه به ماهیت موضوع هم ورود می کند و در خصوص آن تصمیم می گیرد . به عبارت دیگر در برخی پرونده ها که به دادگاه بدوی دوباره ارجاع نمی شود ، شعبه دادگاه تجدید نظر به ذی حق بودن یا بدون حقی خواهان و تجدیدنظر خواه نیز ورود می کند و همانند دادگاه بدوی رسیدگی می نماید .
موارد فرجام خواهی
موارد فرجام خواهی را قانون ائین دادرسی مدنی تعیین می کند . به طور کلی هیچ رایی ( حکم و قرار ) قابل فرجام نیست مگر اینکه در مواد قانونی زیر موجود باشد . با ما در مطالعه موارد فرجام خواهی همراه باشید .
فرجام خواهی و آرای قابل فرجام
ماده 366 ـ رسیدگی فرجامی عبارت است از تشخیص انطباق یا عدم‌انطباق رای مورد درخواست فرجامی با موازین شرعی و مقررات قانونی.
ماده 367 ـ آرای دادگاههای بدوی که به علت عدم درخواست تجدیدنظر قطعیت یافته قابل‌فرجام خواهی نیست مگر در موارد زیر:
الف ـ احکام:
1ـ احکامی که خواسته آن بیش از مبلغ بیست میلیون (20.000.000)ریال باشد.
2ـ احکام راجع به اصل نکاح و فسخ آن، طلاق ، نسب، حجر، وقف،ثلث، حبس و تولیت.
ب ـ قرارهای زیر مشروط به این که اصل حکم راجع به آنها قابل رسیدگی فرجامی باشد:
1ـ قرار ابطال یا رد دادخواست که از دادگاه صادر شده باشد.
2ـ قرار سقوط دعوا یا عدم اهلیت یکی از طرفین دعوا.
ماده 368 ـ آرای دادگاههای تجدید نظر استان قابل‌فرجام خواهی‌نیست مگر در موارد زیر:
الف ـ احکام:
احکام راجع به اصل نکاح و فسخ آن، طلاق ، نسب، حجر و وقف.
ب ـ قرارهای زیر مشروط به این که اصل حکم راجع به آنها قابل‌رسیدگی فرجامی باشد:
1ـ قرار ابطال یا رد دادخواست که از دادگاه تجدید نظر صادر شده باشد.
2ـ قرار سقوط دعوا یا عدم اهلیت یکی از طرفین دعوا.
ماده 369 ـ احکام زیر اگر چه از مصادیق بندهای (الف) در دو ماده‌قبل باشد حسب مورد قابل رسیدگی فرجامی نخواهد بود:
1ـ احکام مستند به‌اقرار قاطع دعوا دردادگاه
2ـ احکام مستند به نظریه یک یا چند نفرکارشناس که طرفین به طورکتبی رای آنها را قاطع دعوا قرارداده باشند.
3ـ احکام مستند به‌سوگند که قاطع دعوا باشد.
4ـ احکامی که طرفین حق‌فرجام خواهی خود را نسبت به آن ساقط‌کرده باشند.
5ـ احکامی که ضمن یا بعد از رسیدگی به دعاوی اصلی راجع به‌متفرعات آن صادر میشود، در صورتی که حکم راجع به اصل دعواقابل رسیدگی فرجامی نباشد.
6ـ احکامی که به موجب قوانین خاص غیر قابل‌فرجام خواهی است.
همانطور که به عرض رسید تنها آرایی قابل فرجام خواهی هستند که صریحا در مواد قانونی فوق ذکر شده باشند . بقیه آراء نمی توانند فرجام خواهی شوند و رای آخرین مرجع قطعی و نهایی محسوب می شود .
