وکلای متخصص تجارت بین الملل موسسه حقوقی بین المللی اریکه عدل در این مقاله قصد دارند تا مخاطبان محترم را از چگونگی تشکیل کنسرسیوم های صادراتی ، اهداف و نحوه عملکرد آنها آشنا سازند و تاثیرات شگرف اینگونه مجتمع های صادراتی را تبیین نمایند .امروزه رشد صادرات غیر نفتی کمک عدیده ای را می تواند به ترقی و گاها ترمیم اقتصاد کشور ها نماید ،با این حال یکی از پیش شرط های ارتقاء تراز صادرات وجود شرکت هایی با مقیاس بزرگ و با مزیت رقابتی است ، با این توضیحات می توان گفت برگ برنده شرکت های با ساختار کوچک تر و به نوعی چابک تر ، می توانند با تجمیع تخصص ، سرمایه انسانی و دیگر شاخص های مرتبط ، با شرکت های دیگری از همین نوع در قالب فعالیت مشترک اقدامی موثر در جهت اهداف سازمانی خود و همچنین اهداف بلند مدت استراتژیک نمایند .
با این توضیحات و با در نظر گرفتن تغییر الزامات رقابت در بازارهای جهانی ، شرکت های کوچک قطعا سهمی در بازار نخواهند داشت و تنها راهی که سبب ورود آنها به مقطع رشد و تعالی سازمانی و تجاری فراهم است ، اقدام در جهت تشکیل کنسرسیوم های صادراتی خواهد بود .
با توضیحاتی که ارائه شد ، قصد داریم مخاطبان خاص این مقاله که فعالان اقتصادی و صنعتگران عزیز می باشند را با چند و چون تشکیل کنسرسیوم ها و ساختار حقوقی آن ها در ایران مطلع سازیم .
کنسرسیوم صادراتی چیست؟
از این رو در ابتدا باید تعریفی از کنسرسیوم صادراتی بدین شرح ارائه داد :
کنسرسیوم صادراتی ، ترکیبی داوطلبانه از چند شرکت است که با هدف آموختن هنر صادرات به اعضای خود و همچنین افزایش توان صادراتی و توسعه فروش کالاها و خدمات در خارج از مرز های کشور و تسهیل صادرات این محصولات از طریق یک اقدام مشارکتی تشکیل می شوند ، و اعضای یک کنسرسیوم باید دریابند که جنبه همکاری برتر از رقابت باشد تا بتوان به بازارهای کلیدی و آخرین تکنولوژی دست یافت .
به لحاظ ساختار حقوقی و اداری باید عنوان داشت ، که کنسرسیوم صادراتی هویت مستقلی حقوقی خود را خواهد داشت و به لحاظ مالی ، مدیریتی و بازرگانی ، کاملا مستقل از اعضا می باشد .
با این حال یک کنسرسیوم صادراتی را می توان به عنوان ، واحد یا کمیسیون مشترک توسعه صادرات و یا فروش خارجی در نظر گرفت ، که تسهیل روند صادرات را برای اعضا به ارمغان می آورد .
پس از طی فرآیند های اولیه و تعیین اهداف ایجاد کنسرسیوم ، وارد فاز بعدی ، یعنی ثبت این کنسرسیوم در مراجع قانونی است تا بدین طریق امکان قانونی استفاده از مزایای این همکاری برای اعضا فرآهم گردد ،
مبنای قانونی ثبت کنسرسیوم های صادراتی در آغاز مسیری مشابه با ایجاد یک شخص حقوقی با در نظر گرفتن قواعد و قوانین خاص خودش را دارد ، و این در حالی است که تفاوت های خاصی نیز در این مبحث وجود دارد که قطعا با همکاری و همیاری متخصصان حوزه تجارت بین الملل یاید کارسازی شود ، چرا که بهره مندی از مزایای طرح ، نیاز به فرآهم آوری پیش زمینه هایی است که روند توسعه شرکت ها به همراه داشته باشد .
در ارتباط با جزئیات اداری و مالی چنین کنسرسیوم هایی ، ورای قواعد آمره قانونی که وجود دارد مبنای همکاری ، توافق و همفکری شرکا است که با تلفیق تجربیات و آموزه های فنی و تخصصی خود ، سازمانی جدید را بر پایه منافع مشترک ایجاد می نمایند .
با این حال کنسرسیوم های صادراتی می تواند مسیری عاری از هرگونه مشکلات و موانع در جهت دست یابی به اهداف کوتاه مدت و بلند مدت سازمانی و ملی باشد.
